چندی پیش با خبر شدم که عده ای از دانشجویان نسبت به استاد امیدی کم لطفی نموده اند که این موضوع سبب ناراحتی اینجانب گردید لذا به جهت آشنایی بیشتر با این استاد گرامی ،ایشان را از زوایای مختلف( آن طور که خود شناختم و با ویژگیهای اخلاقی وی آشنا شده ام) معرفی مینمایم . لازم به ذکر است که اینجانب قبلاً کلیه دروسی را که با ایشان داشته ام را با نمرات عالی گذرانده ام و معرفی شخصیتی ایشان بی هیچ منظور خاصی بوده و تنها به سبب آشنایی بیشتر دانشجویان با ایشان است :
1) مهندس امیدی یکی از استادان گرانقدری است که با توجه به حقوق ناچیزی که میگیرند بسیار بیشتر از آن تلاش و کوشش مینمایند و اگر شخصی به سوابق ایشان مراجعه نمایند کاملاً متوجه میشوند که جزوه های تدریسی ایشان کامل و به روز میباشد و در مقایسه با مطالبی که در ترم قبلی ارائه گردیده فرق مینماید و بار علمی آن افزایش یافته است.
2) آنچه را که استاد در کلاس ارائه مینمایند نتیجه سالها تجربیات شخصی و تحقیقات و تفحصهای ایشان است و از دو جهت به دردمان میخورد : 1- در تفهیم دروس مرتبط با آن درس خصوصاً دروس اجرایی 2- در کارهای اجرایی که در آینده با آن مواجه خواهیم شد لذا سعی نمایید آنچه را که استاد در کلاس ارائه مینمایند را کاملاً و با دقت یاد بگیرید
3) سختگیری ایشان نسبت به حضور دانشجویان در سر کلاس نیز یکی به خاطر این است که مطالب پیوسته و یکپارچه است پس اگر دانشجویی غیبت داشته باشد قاعدتاً در تفهیم مطالب جلسه بعد دچار مشکل خواهد بود دوم این که دانشجویان جهت فهمیدن مطالب درسی شهریه پرداخته اند پس حق دارند که با توجه به پولی که میدهند مطلب بیاموزند و استاد نیز حقوقی را که دریافت میکنند پاک و حلال باشد. (وگرنه ایشان نیز مانند بعضی از اساتید با یک دست چند هندوانه بر میداشتند و به هیچ یک هم به طور مطلوب نرسیده و سرسری ترم را اتمام میکردند)
4) پرسشهای کلاسی ایشان نیز بدین سبب است که تا دانشجویی مطالب قبلی را خوب تفهیم نشده باشد مطالب بعدی را نیز خوب نخواهد فهمید و نیز در زمان امتحان پایان ترم از نظر خواندن دروس ایشان، مشکلی نخواهیم داشت .
5) ایشان در ارفاق کردن نیز عدالت را رعایت مینمایند به طوری که اگر قرار به ارفاق باشد به همه و به یک اندازه ارفاق مینمایند و به هیچ کس بیش از آن ارفاق نمینمایند که مبادا حق کسی ضایع گردد و در عوض در موقعیتهای دیگر آنچه را که در توان دارد (و حق کسی هم ضایع نمیشود) در جهت کمک، دریغ نمی نمایند.
مهندس امیدی گوهری است نایاب و بنده حقیر تا پایان عمر آنچه را که از ایشان آموخته ام را فراموش ننموده و ایشان را سر لوحه زندگی خویش نموده وتا ابد مدیون ایشان هستم چرا که بنده فقط به قصد گرفتن مدرک وارد دانشگاه شدم ولی ایشان چشم مرا به دنیایی دیگر باز نمود و اگر به جایی هم برسم، مدیون زحمتهای ایشان می دانم .
چه بگویم که زبان را جز تشکر، یارای گفتن نیست .استاد گرامی همیشه به یادت هستم .
