آسیب ها در ورزش كاراته

مقدمه

ورزش از جمله علومی است که انسان همواره حتی در زندگی روز مره بدان نیاز دارد و از آن استفاده میکند بدون آن که خود از آن آگاه باشد .راه رفتن ، دویدن ، نشستن و ایستادن و حتی خمیازه کشیدن نیز یک نوع ورزش است .انسان جهت ادامه حیات تواءم با سلامتی نیاز به حداقل 10 دقیقه ورزش دارد تا علاوه بر شادابی جسم از نظر روحی و روانی نیز سرخوش شاداب باشد که در اسلام بدین منظور عبادتی واجب گردیده که فواید فراوانی دارد و یکی از این فواید ورزشی است که در غالب نماز پنج گانه بر ما مسلمانان واجب است .

برای انجام هر ورزشی نیاز به اطلاعات در مورد آن ورزش است تا از فواید آن کمال استفاده و از آسیبهای احتمالی، در حین انجام آن نیز آگاه شده و برای پیشگیری از آن خود را آماده نمائیم .

مهدی حجتی



تاریخچه کاراته

کاراته یک نوع ورزش رزمی است. روش مبارزه با دست خالی و شامل ضربه‌های سریع دست و پا. در سال 1921 یکی از بزرگترین استادان کاراته اوکیناوا گیچن فوناکوشی 1868-1957 توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید

گفته می‌‌شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن بودیدهاراما می‌باشد که حدود 525 سال قبل از میلاد مسیح میزیسته است وی که از پیشوایان مذهبی به دیگران به تنهایی از هند به راه افتاد و پس از راهپیمایی چند هزار کیلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبیعی بسیار مشکل موجود در آن زمان به چین رسید و در ایالت هونونان و معبد شائولین اقامت گزید تعالیم بودیدهاراما شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزکاری بود وی 9 سال رنج و ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردانش نیز بتوانند در مقابل ساعت های طولانی تفکر و اندیشه تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دین را سد راه خود می‌‌دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند 18 حرکت تمرینی را ابداع نمود که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی است.

قدمت و عمر دست خالي جنگيدن به قدمت خود بشر است

قدمت و عمر دست خالي جنگيدن به قدمت خود بشر (انسان) است. فرم‌هاي مختلف و مرتب ‌شده دست خالي جنگيدن در سراسر دنيا توسعه پيدا كرده است و هركدام منعكس كننده قسمتي از آداب و رسوم ملي مي‌باشد و چيزي كه ما كاراته مي‌ناميم يكي از آنهاست .

عقيده همگان بر اين است كه كاراته از چين ناشي شده و از طريق راه جزاير (ريوكو) به ژاپن آمده است .

در اوائل قرن هفدهم (اوكيناوا) مورد يورش و فتح ژاپني‌ها قرار گرفت . ژاپني‌ها (اوكيناوا) را بيشتر از 250 سال در اشغال داشته و مالكيت و حمل اسلحه را به‌منظور جلوگيري از ايستادگي و مقاومت‌ها ممنوع نموده بودند .

بنابراين مردم ( اوكيناوا) مجبور شدند به خاطر محافظت خودشان در مقابل چپاول غارت و همچنين حمله ژاپني‌ها به مبارزات غير مسلحانه روي آورند و در اين دوره كاراته رونق فراوان پيدا كرد و تا اوايل قرن بيستم در خفا تمرين مي‌شد .

در سال 1922 (گي‌چين فونا كوشي) پروفسور اهل اوكيناوا كاراته را به ژاپن معرفي نمود. او به ژاپن دعوت شده‌بود كه كاراته را به نمايش بگذارد. ژاپني‌ها تحت تأثير او قرار گرفتند و او را تشويق نمودند كه در آن‌جا اقامت كند و اين فن را به آن‌ها بياموزد .

آسیب ها در ورزش کاراته

• صدمات سر و گردن :

این صدمات عمدتاً عبارتند از : پارگی و خونریزی از بینی و کبودی دور کاسه چشمی که اغلب در اثر اصابت مشت به صورت و گاهی هم در اثر اصابت پا به صورت رخ می دهد. امکان دارد خراش قرنیه در نتیجه کشیده شدن ناخن به قرنیه رخ دهد. شدیدترین حالت عبارتست از آسیب مغزی بدنبال اصابت پا طی حرکت چرخشی فرد می باشد در این موارد که ضربه شدید به سر وارد شده است باید حتماً بررسی از نظر آسیب همراه در گردن صورت گیرد. استفاده از کلاه های محافظ می تواند جلوی آسیب های بافت نرم صورت را بگیرد اما درجلوگیری از صدمات مغزی همراه با اصابت پا به سر چندان موثر نیست.



• آسیب های اندام فوقانی :

شایعترین آسیب عبارتست از کبودی های ساعد و مچ.

در رفتگی ساعد اگر رخ دهد عمدتاً از نوع خلفی است در حالیکه در رفتگی شانه اگر رخ دهد در 95% موارد از نوع قدامی است. آسیب های ورزشی شایع دیگر عبارتند از شکستگی ها و کشیدگی های رباطی ( بخصوص در شانه ) و کشیدگی های عضلانی.

• آسیب های اندام تحتانی :

شایعترین آسیب اندام تحتانی کبودی ها در نواحی ساق، داخل ران و پشت پا می باشد.

زانو محل آسیب پذیری در ورزش می باشد. در ورزشهای رزمی بخصوص تکواندو و کاراته که فرد دائم به جلو و عقب می رود و حرکات تعادلی زیاد است زانو بیشتر مستعد آسیب در اثر اعمال نیرو به جلو یا عقب یا طرفین داخلی و خارجی آن است.

آسیب های زانو می تواند به منیسک ها یا رباطهای زانو وارد آید یا به کشکک وارد شده و سبب شکستگی یا دررفتگی آن گردد. همچنین می تواند منجر به شکستگی استخوان در محل زانو شود و در موارد نادر منجر به دررفتگی زانو شود که حقیقتاً یک اورژانس محسوب می گردد.

پیچ خوردگی و شکستگی مچ پا از آسیب های شایع در ورزشهای رزمی محسوب می شوند. همچنین آسیب به انگشتان اول و دوم و پنجم نیز شایع است و احتمال دارد در دراز مدت در این انگشتان آرتروز رخ دهد.

• آسیب ارگان های شکم:

در ضربه به شکم بخصوص ضربات چرخشی پا احتمال آسیب ارگانهای شکمی مثل کبد، طحال، کلیه و پانکراس ( لوزالمعده ) وجود دارد. همچنین یک ضربه کنترل نشده پا می تواند به آسیب بیضه ها و خونریزی آنها منجر گردد که استفاده از محافظ توصیه می شود.

• آسیب قفسه سینه :

در اثر مشت قوی یا ضربه شدید پا به قفسه سینه احتمال شکستگی دنده یا التهاب قسمت قدامی دنده ( کوستوکندریت) و در مواردی ورود هوا به داخل پرده جنب وجود دارد.

اعمال قبل از انجام ورزش کاراته جهت آمادگی فرد و پیشگیری از آسیب

گرم کردن یکی از اصول علمی تمرینات محسوب می شود که هر ورزشکار می بایست به آن توجه داشته باشد.

از مهمترین مزیت های گرم کردن صحیح، قبل از شروع تمرین،جلوگیری از آسیب ها و بهبود فعالیت در رکوردها می باشد.

الف- زمان گرم کردن بدن : با توجه به ورزش مورد نظر متفاوت می باشد و بطور کلی زمان گرم کردن حداکثر تا 20 دقیقه توصیه می شود که البته اگر شاخص سن بالا باشد این زمان کمی بیشتر خواهد شد.

ب- چگونه بدن را گرم کنیم: نحوه گرم کردن به نوع رشته ورزشی بستگی دارد. در گرم کردن حداکثر ضربان قلب ورزشکار باید به 120 برسد و بهتر است که بالاتر از آن نرود چون باعث خستگی ورزشکار شده و کارائی اش را در تمرین پایین خواهد آورد. زمان گرم کردن هرچه به اجرای تمرین نزدیکتر باشد کارایی یهتری دارد.طبق تحقیقات بعمل آمده اثر گرم کردن در بدن 15 تا 20 دقیقه بطور موثر می ماند .

برای گرم کردن بدن می توان از حرکات زیر استفاده کرد.

1- حرکات کششی

2- دوهای نرم و دوهای آرام

3- نرمش های آرام

4- حرکات بالستیک(تابی)

5- حرکات انعطافی

در گرم کردن برای جلوگیری از آسیب دیدن عضلات بدن باید توجه بیشتری به عضلات آسیب پذیر بدن مانند عضلات پشت ران یا همسترینک.عضله دو قلوی پشت پا،کمرو پشت داشت .

ج:نتیجه گرم کردن صحیح بدن:

1-حرکات کششی بدون درد باعث تحریک گیرنده های داخل عضله از نظر فیزیولوژیک شده و دمای بدن را بالا می برد وباعث بالا رفتن سوخت و ساز شده و انتقال عصبی سریع تر می گردد و اکسیژن زودتر به سمت عضله آزاد می شود.

2- از چسبندگی عضلات کم شده و بر دامنه حرکتی عضله افزوده می گردد.

3- باعث افزایش تحریک پذیری واحدهای عصبی می شود

4- گرم کردن تاحدی در بهبود رکورد مناسب موثر است